کد مطلب:173106 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:249
تاثیر زیارت عاشورا
فرازهای فروزان زیارت عاشورا نمایانگر آموزه های زرین از تأثیر نسل در دو سوی سپاه كفر و حق است. در این عبارات به خوبی از عوامل تربیتی خانواده، محیط تعلیم و تربیت و مربی، تأثیر محیط اجتماعی و فرهنگ عمومی به عنوان زمینه ساز ساخت و پرداخت شخصیت افراد آگاه می شویم و گستره این تعامل را نه در زندگی محدود چندین ساله، بلكه در افقی بی كران و نامحدود تا روز رستاخیز می توان مشاهده كرد.
در این مقام عبارات عبرت آموز این زیارت را از نظر می گذرانیم.
نخست جلوه های جاودان شخصیت امام حسین علیه السلام بیان می گردد:
السلام علیك یا ابا عبدالله، السلام علیك یابن رسول الله، السلام علیك یابن امیرالمؤمنین و ابن سید الوصیین، السلام علیك یابن فاطمة سیدة نسآء العالمین، السلام علیك یا ثار الله و ابن ثاره والوتر الموتور.
در اولین جمله، حضرت را با كنیه مخاطب قرار داده و سلام می شود.
دومین سلام ما «رایحه نبوت» می دهد؛ زیرا اتصال سیدالشهداء علیه السلام را به نبوت و رسول خاتم بیان می شود تا افزون بر بیان جمال توحیدی، كمال نبوی نیز بر سلسله صفات آسمانی آن حضرت افزوده گردد.
در سومین سلام به «ارتباط با امامت» حضرت اشاره می شود كه در آن امامت علوی، سلسله جنبان باورهای ناب الهی است و در پی آن، سلام چهارم بیان می شود كه اشاره به اتصال با ولایت كامل در ارتباط با برترین زنان آفرینش است. پس از توجه به اتصال آن حضرت به چهار حلقه زرین و زیبا و دلنشین (خدا، رسول، امام، حضرت فاطمه)، ارتباط خونین اما پر فروغ و جاودان آن عزیز را با «شهادت در راه خدا» و رسیدن به «اوج عزت و عظمت مقام ثارالله» یادآور شده است.
در بخش های دیگر زیارت عاشورا، آل زیاد، آل مروان و همه فرزندان امیه، عبیدالله پسر مرجانه و عمر پسر سعد بن ابی وقاص لعن شده و گفته می شود:
و لعن الله آل زیاد و آل مروان و لعن الله بنی امیة قاطبة و لعن الله ابن مرجانة و لعن الله عمر بن سعد و لعن الله شمرا.
در فراز دیگر این زیارت چنین خطاب می گردد:
اللهم ان هذا یوم تبركت به بنو امیة، و ابن آكلة الأكباد اللعین ابن اللعین، علی لسانك و لسان نبیك صلی الله علیه و آله، فی كل موطن و موقف وقف فیه نبیك صلی الله علیه و آله علیهم منك اللعنة ابد الابدین و هذا یوم فرحت به آل زیاد و آل مروان بقتلهم الحسین صلوات الله علیه؛ پروردگارا! همانا این روز، روزی است كه تبرك جستند به این روز بنی امیه و فرزند هند جگرخوار، آن یزید ملعون فرزند ملعون، بر زبان تو و بر زبان پیامبرت در هر جا و هر موقف و هر منزل كه در آن، پیامبرت توقف داشت كه درود خدا بر او باد، خدایا! لعنت فرست بر ابوسفیان و معاویه و یزید فرزند معاویه؛ بر آنان باد از طرف تو لعنت ابدی و جاوید و همیشگی، و این روزی است
كه آل زیاد و آل مروان شادی می كنند در این روز به خاطر كشتن[امام]حسین كه درودهای خدا بر او باد؛ خدایا! لعن و نفرین و عذابت را بر آنان چند برابر كن.
در این دو بخش از زیارت با توجه به واژه های «بنو»، «ابن» و «آل» عامل نخست و بسیار مهم و تأثیر گذار شخصیت افراد، یعنی دامان پدر و مادر و كانون خانه و خانواده ترسیم شده است و چهره زشت و ناپسند افراد منفی و منفور كربلا از این بعد شخصیتی نمایان می گردد.
در این مقام عبارات عبرت آموز این زیارت را از نظر می گذرانیم.
نخست جلوه های جاودان شخصیت امام حسین علیه السلام بیان می گردد:
السلام علیك یا ابا عبدالله، السلام علیك یابن رسول الله، السلام علیك یابن امیرالمؤمنین و ابن سید الوصیین، السلام علیك یابن فاطمة سیدة نسآء العالمین، السلام علیك یا ثار الله و ابن ثاره والوتر الموتور.
در اولین جمله، حضرت را با كنیه مخاطب قرار داده و سلام می شود.
دومین سلام ما «رایحه نبوت» می دهد؛ زیرا اتصال سیدالشهداء علیه السلام را به نبوت و رسول خاتم بیان می شود تا افزون بر بیان جمال توحیدی، كمال نبوی نیز بر سلسله صفات آسمانی آن حضرت افزوده گردد.
در سومین سلام به «ارتباط با امامت» حضرت اشاره می شود كه در آن امامت علوی، سلسله جنبان باورهای ناب الهی است و در پی آن، سلام چهارم بیان می شود كه اشاره به اتصال با ولایت كامل در ارتباط با برترین زنان آفرینش است. پس از توجه به اتصال آن حضرت به چهار حلقه زرین و زیبا و دلنشین (خدا، رسول، امام، حضرت فاطمه)، ارتباط خونین اما پر فروغ و جاودان آن عزیز را با «شهادت در راه خدا» و رسیدن به «اوج عزت و عظمت مقام ثارالله» یادآور شده است.
در بخش های دیگر زیارت عاشورا، آل زیاد، آل مروان و همه فرزندان امیه، عبیدالله پسر مرجانه و عمر پسر سعد بن ابی وقاص لعن شده و گفته می شود:
و لعن الله آل زیاد و آل مروان و لعن الله بنی امیة قاطبة و لعن الله ابن مرجانة و لعن الله عمر بن سعد و لعن الله شمرا.
در فراز دیگر این زیارت چنین خطاب می گردد:
اللهم ان هذا یوم تبركت به بنو امیة، و ابن آكلة الأكباد اللعین ابن اللعین، علی لسانك و لسان نبیك صلی الله علیه و آله، فی كل موطن و موقف وقف فیه نبیك صلی الله علیه و آله علیهم منك اللعنة ابد الابدین و هذا یوم فرحت به آل زیاد و آل مروان بقتلهم الحسین صلوات الله علیه؛ پروردگارا! همانا این روز، روزی است كه تبرك جستند به این روز بنی امیه و فرزند هند جگرخوار، آن یزید ملعون فرزند ملعون، بر زبان تو و بر زبان پیامبرت در هر جا و هر موقف و هر منزل كه در آن، پیامبرت توقف داشت كه درود خدا بر او باد، خدایا! لعنت فرست بر ابوسفیان و معاویه و یزید فرزند معاویه؛ بر آنان باد از طرف تو لعنت ابدی و جاوید و همیشگی، و این روزی است
كه آل زیاد و آل مروان شادی می كنند در این روز به خاطر كشتن[امام]حسین كه درودهای خدا بر او باد؛ خدایا! لعن و نفرین و عذابت را بر آنان چند برابر كن.
در این دو بخش از زیارت با توجه به واژه های «بنو»، «ابن» و «آل» عامل نخست و بسیار مهم و تأثیر گذار شخصیت افراد، یعنی دامان پدر و مادر و كانون خانه و خانواده ترسیم شده است و چهره زشت و ناپسند افراد منفی و منفور كربلا از این بعد شخصیتی نمایان می گردد.